W 1940 roku ewangelicki duchowny brat Roger w małej francuskiej miejscowości Taize założył wspólnotę, która z czasem przekształciła się w najbardziej ekumeniczne zgromadzenie świata. W 1969 roku dopuszczeni zostali do niego katolicy, a trzy lata wcześniej w Taize odbyły się pierwsze Europejskie Spotkania Młodych. Taize leży w pobliżu bardzo ważnego dla katolików opactwa benedyktyńskiego w Cluny, które w X i XI wieku zreformowało życie ówczesnego duchowieństwa.
Nieopodal znajduje się również opactwo cystersów, w którym przez jakiś czas mieszkał brat Roger. To naturalnie wymieszane katolicko-protestanckie środowisko stworzyło świetny grunt pod zorganizowanie prawdziwie ekumenicznej wspólnoty. Zgromadzenie Taize działa w myśl reguły, którą można skrócić do trzech haseł: radość, prostota, miłosierdzie.
Bardzo istotną rolę w funkcjonowaniu Taize odgrywa muzyka, zwłaszcza wspólne śpiewanie pieśni. Zjeżdżający do miasta młodzi modlą się przeważnie właśnie śpiewając. Pieśni wspólnoty Taize są popularne na wszystkich kontynentach, wśród wiernych należących do wielu różnych chrześcijańskich wyznań.
