Jeśli chodzi o dorobek współczesnej architektury, to możemy sięgać do różnych nurtów, które były i są poddawane krytycznej ocenie.
Wiek XX przeszedł do historii jako epoka zbrodniczych totalitaryzmów – komunizmu oraz nazizmu.
Oba z nich wytworzyły też specyficzne formy architektoniczne i budowle, które powstawały pod wpływem ideologii miały swoje charakterystyczne cechy.
Na polskim gruncie do dziś zachowało się wiele przykładów socrealistycznej twórczości projektantów.
Stechnicyzowane, skrajnie uproszczone bryły, czasami wzbogacane grubo ciosanymi rzeźbami przedstawicieli proletariatu – znamy takie widoki z wielu miejsc w naszym kraju.
Pojawia się pytanie, czy socrealizm miał cokolwiek ciekawego do zaoferowania, czy też powinniśmy go traktować jako przejaw architektury „drugiej kategorii”? Sporo zależy od indywidualnych gustów, jednak wśród znawców przeważa opinia, że nurt ten był raczej estetycznym błędem.
Chyba sztandarowym przykładem socrealizmu jest górujący nad Warszawą Pałac Kultury i Nauki.